Bazen behin familia bat oso seme txiki bat zuena, garbantzu bat bezain txikia.
Horregatik, Barbantxo izena eman zioten.
Egun batean, ama bazkaria prestatzen ari zela, azafraia falta zuela konturatu zen.
Barbantxok berehala joan nahi izan zuen erostera.
Amak inoiz ez zion bakarrik ateratzen uzten, jendeak ikusi ez eta zapalduko zuten beldurrez.
Baina Barbantxo tematia zen. Kantari joango zela esan zion amari;
hala, jendeak ikusten ez bazuen, entzun behintzat bai, eta inork ez zuen zapalduko
KALANDRAKA eta PAMIELA etxeek egitura kateatuko eta erritmo metagarriko aho tradizioko ipuin hau berreskuratu dute. Genero bereko beste hainbatek bezala, Barbantxo honek ere maila pedagogiko altua du eta lehen irakurleen pentsamoldea eratzen laguntzen du; izan ere, herri ipuinak arbasoen kulturaren eta egungo mundu modernoaren arteko topagunea dira.
Historia familia giro babesgarri etxekoi batean kokatzen da; hala ere, tamaina txikiko protagonistarengan konplexuak eta ahuleziak sustatzetik urrun
RELACIONADOS POR TEMÁTICA